?t=crop&x=0.011&y=0.000&width=0.979&height=1.000&outputWidth=188&outputHeight=128)
?t=crop&x=0.116&y=0.000&width=0.814&height=1.000&outputWidth=188&outputHeight=128)
?t=crop&x=0.147&y=0.000&width=0.826&height=1.000&outputWidth=188&outputHeight=128)
?t=crop&x=0.156&y=0.000&width=0.814&height=1.000&outputWidth=188&outputHeight=128)
Haaruitval kan het gevolg zijn van vele factoren.
Haaruitval houdt heel vaak verband met een gebeurtenis: stress, vermoeidheid, een emotionele schok, een zwangerschap. Maar het kan ook veroorzaakt worden door een ziekte of door de medicijnen die hiervoor worden genomen.
Bij ziektegerelateerde haaruitval denken we meteen aan de effecten die bepaalde behandelingen met medicijnen, zoals chemotherapie, kunnen hebben op het haar.
Bepaalde pathologieën zoals auto-immuunziekten, maar ook alopecia, lupus en lichen planus kunnen haaruitval veroorzaken. In deze gevallen kan het haar van kinderen lijden onder de effecten van de ziekte of de voorgeschreven behandeling.
Wanneer de oorzaak van het haarverlies niet duidelijk is, kan het nuttig zijn een dermatoloog te raadplegen. Indien nodig, kan een biopsie van de hoofdhuid worden genomen voor analyse.
Wanneer een persoon ziek is, schrijft de arts een behandeling voor om de ziekte te bestrijden. Maar, zoals we allemaal weten, hebben veel behandelingen bijwerkingen met een breed scala aan gevolgen. Haarverlies is daar één van.
Chemotherapie en radiotherapie kunnen ernstige, of zelfs volledige haaruitval veroorzaken. Naar schatting verliezen twee op de drie vrouwen hun haar tijdens de chemotherapie.
Al eeuwenlang wordt haar beschouwd als één van de belangrijkste vrouwelijke kenmerken. Vrouwen vinden het vaak leuk om hun haar te verzorgen, te stylen, te spelen met highlights, met volume,… en dit niet alleen om zichzelf een plezier te doen, maar ook om anderen te behagen.
Hoewel de overgrote meerderheid van chemotherapie patiënten last heeft van haaruitval, kan dit vooral voor vrouwen wreed zijn. Zo verdwijnt namelijk een deel van hun vrouwelijkheid en is hun strijd tegen de ziekte voor iedereen zichtbaar.
Sommige mensen willen hun ziekte niet publiekelijk tonen omdat ze niet door anderen anders bekeken willen worden. Ze besluiten hun kale hoofd te verbergen onder een pruik of haarprothese. Om deze nefaste bijwerking te compenseren en de impact op het moreel en de algemene toestand te beperken, kunnen deze hulpmiddelen door de sociale zekerheid worden gedekt.
In geen geval mag een behandeling tegen haaruitval worden gebruikt tijdens chemotherapie, aangezien dit het haarverlies kan verergeren. Daarom moet na het stopzetten van de behandeling 2 tot 3 maanden worden gewacht alvorens met een kuur tegen haaruitval te beginnen.
Zodra de behandeling wordt stopgezet, kan de haargroei namelijk weer op gang komen. Voor patiënten is het een waar plezier te zien hoe hun natuurlijke haar hun hoofd weer langzaam bedekt. Maar de structuur of kleur van dit nieuwe haar kan soms verontrustend zijn.
En voor sommigen een echte verrassing vormen! Hun oorspronkelijk blonde haar komt nu veel donkerder of kroezeliger terug... Bij 40% van de mensen is het haar lichter en bij 20% heeft haar een andere kleur gekregen.
Dit is een bijwerking van chemotherapie die de cellen aantast die verantwoordelijk zijn voor de kleur of het uiterlijk van het haar.
IN HETZELFDE THEMA
