Ο γιός μου με κοριτσίστικο χτένισμα
Ο γιος μου Alex είναι μόλις 14 ετών, αλλά από τότε που αποφάσισε ότι είναι υπεύθυνος για την εμφάνισή του, έχει δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα όσον αφορά τα μαλλιά του. Περάσαμε από διάφορες φάσεις: ξυρισμένο κεφάλι, μαλλί Ρονάλντο, «γκανγκστερικό» χτένισμα, ηλιοκαμένο λουκ τύπου σέρφερ... Καθώς αλλάζει συνεχώς στυλ, λόγω εφηβείας, βγάζω τακτικά φωτογραφίες, ώστε να μπορώ να τον αναγνωρίζω όταν περνά την πόρτα! Το τελευταίο του πείραμα με τα μαλλιά όμως με έκανε να προβληματιστώ με έναν μάλλον απροσδόκητο τρόπο...
Το μοιραίο λάθος
Τελευταία, είχε αφήσει τα μαλλιά του να μακρύνουν, περίπου μέχρι τους ώμους· ένα στυλ που του πάει αρκετά... αν και σιγά σιγά είχε φτάσει να μοιάζει με αυστραλοπίθηκο και Σκανδιναβό θεό ταυτόχρονα. Ένα πρωί, και ενώ είχα μόλις ακουμπήσει το κουτί με τα δημητριακά πάνω στο τραπέζι, τον βλέπω να μπαίνει από την πόρτα της κουζίνας με μια... πλεξούδα; Δεν ξέρω, χρειάστηκε να κοιτάξω ξανά πριν καταλάβω τι έτρεχε. Μια πλεξούδα, να έτσι, πιασμένη σε κότσο με δύο πορτοκαλί και ροζ τσιμπιδάκια που είχε «δανειστεί» από την αδελφή του. Ξέσπασα στα γέλια, δεν μπορούσα να κρατηθώ! Οπότε αναφώνησα «Άλεξ»; Εσύ είσαι... ή η αδελφή σου;», ιδιαίτερα ικανοποιημένη για το αστειάκι μου. Από το βλέμμα που μου έριξε, θα έπρεπε να είχα συνειδητοποιήσει πως ήταν καλύτερα να σταματήσω εκεί. Αλλά πέταξα ένα «Μα πού το ξανάδες αυτό;». Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος. Ο γιός μου, ο οποίος είναι συνήθως λιγομίλητος, ειδικά πριν από τις 8 το πρωί, μου απάντησε «Τι; Ζηλεύεις επειδή μου πάει περισσότερο απ΄ό,τι σε σένα;» με ένα πελώριο χαμόγελο στα χείλη. Στη συνέχεια, μου εξήγησε πολύ απλά ότι εν έτη 2021, ίσως έχει έρθει ο καιρός να σταματήσουμε να διαχωρίζουμε τα πάντα σε κατηγορίες για κορίτσια ή για αγόρια. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να δοκιμάσει διάφορα χτενίσματα και στυλ ανάλογα με το μήκος των μαλλιών του. Πάνω σ' αυτό, καλή σου μέρα μαμά.
Στη συνέχεια, μου εξήγησε πολύ απλά ότι εν έτη 2021, ίσως έχει έρθει ο καιρός να σταματήσουμε να διαχωρίζουμε τα πάντα σε κατηγορίες για κορίτσια ή για αγόρια.
Γιατί εξακολουθούμε να συνδέουμε κάθε στυλ με ένα φύλο;
Έμεινα άναυδη. Ήμουν ακόμα στην κουζίνα όταν ο πατέρας του εμφανίστηκε λέγοντας «Καθόλου άσχημο αυτό το νέο κούρεμα, έτσι;». Είχε ακούσει τα πάντα βέβαια, και ήταν χαρούμενος που, για μια φορά, ήμουν εγώ η «ξενέρωτη». Δεν είχε καθόλου θέμα. Φυσικά, όταν έχετε ο ίδιος περάσει τα εφηβικά σας χρόνια παίζοντας σε σχολική ροκ μπάντα με μαύρο βερνίκι νυχιών και eyeliner, αυτό ανοίγει τα chakras σας. Χρειάστηκα λίγα λεπτά για να συνέλθω και να συνειδητοποιήσω ότι και οι δύο είχαν δίκιο. Εξάλλου, οι γυναίκες έχουν δώσει σκληρούς αγώνες για το δικαίωμα να φορούν ανδρικά ρούχα. Γιατί εξακολουθούμε να συνδέουμε κάθε στυλ με ένα φύλο; Δεν έχει νόημα αν το σκεφτείτε καλά. Εξάλλου, είναι αλήθεια πως του πάει! Ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα το οποίο δεν μπορώ να αποδεχθώ. Τα μαλλιά του γιού μου είναι άσχημα. Οπότε, τι αντρικός κότσος, τι πλεξούδα, φροντίζουμε τα μαλλιά μας και τελειοποιούμε την τεχνική μας. Από απόψε το βράδυ, ξεκινάμε όλοι μάθημα πλεξούδας. Ναι, αυτό ισχύει και για τον πατέρα του, για να μάθει να το παίζει ξύπνιος.
